Tuesday 27 November 2012

Unmatured heart



Hi people. Happy Hmm...Wednesday I guess. Haha..dh lama cuti smpai lupa harini hari apa. Yup, awal aku bngun harini. Actually, hari-hri aku bngun awal sbb nk kemas rumah..almaklumlah dh anak dara kenalah rajin tk boleh malas mcm zaman muda-muda dulu.

Haaa....cuti ni boring gila. Aku tk tau nk buat apa. Nk keluar tk boleh. Mak aku kata aku tk boleh bebas keluar slagi aku blum 18y/o. Cewwddihhh siottt (U.u) Tapi nk buat camne, kenalah ikut ckp org tua..syurga kan bawah tapak kaki ibu.
Takpelah, aku tk kisah pun tk boleh keluar dgn diorang semua. Hm...actually kisah lah jugak. Aku ni dhlah jadi jururawat sementara yg tk bertauliah kat rumah jaga kakak aku. Mmglah susah nk keluar. Kdg-kdang sedih jugak, rasa mcm terkongkong tu adalah sikit.. 

Aku tk tau kenapa..aku tk banyak gelak klau duduk rumah. Klau dgn kawan, akulah pling kuat gelak kot. Mana tknya, diorang semua mcm gila-gila. Tapi, bila smpai rumah aku tk banyak gelak. Sbenarnya aku tk pernah share rahsia aku dgn sesapa dlm family aku. Sbabnya...aku tknk diorang susah hati atau terbeban klau aku cerita masalah kat mak bapak aku, kakak-kkak aku. Dgn kengkawan pun aku share rahsia sikit-skit je. Tk semua diorang tau. Bukannya aku tknk diorang tau, tpi tknk diorang terbeban atau aku tknk menyusahkan diorang. Biarlah aku pendam sorang-sorg. Masalah aku biar aku yg tanggung , yg rasa. Ya Allah, dugaan apa yg kau berikan, lepas satu..satu lagi yg datang. Tapi..aku terima. Aku redha dgn ujian kau. Engkau slalu berikan hujan, petir kilat padaku hambaMu. Tapi, aku percaya satu hari nnti pelangi akan dtg kepadaKu. Apa yg aku perlu buat hanyalah berserah dgn terus bersabar dgn setiap dugaan yg diterima. Hanya kepadaMu aku berserah Ya Allah...

Aku pernah menangis sekali je dkat mak aku, itupun sbb aku tktau nk cerita kat sapa. Masa first day pmr haritu lah aku mnangis. Aku tktau kenapa aku nangis...sbb aku takut sangat kot. Aku ingat ayat-ayat masa aku telefon mak aku..
Lepas mak aku angkat kol...aku tahan nangis tapi mk aku dpt tau aku nangis...

Ibu: kenapa nangis? Harini kan nk periksa...tkyahlah nangis
Aku: acha...cha takut ibu (U.u)
Ibu: Nangis-ngis tkyah amik periksa lah...takpayah sekolah!
   (Lagilah lebat aku nangis bila mak aku ckp mcmni)

Lepastu, mak aku trus letak call..aku terus sorok bawah tangga nangis puas-puas dgn pakai baju sekolahnya...teruk betul aku nangis masa tu. Tkde sape yg tau...Tiba-tiba syaza nmpak, then syaza tnangkan aku...terima kasih syaza. Lepastu alyn dtg, dia pulak yg tenangkan aku...terima kasih adlin...Lepastu baru aku ok sikit...

Smpai kat skolah aku lepak pondok nk belajar kononnya..tapi haprak tk masuk otak. Tiba-tba mak aku text alyn, mak aku ckp..

" Banyakkan baca surah-surah, ibu sentiasa doakan yg terbaik utk anak ibu, Nur Aisyah Farhah"

Ayah aku pun text bnda yg sama. Makin banjir lah mataku ini...Hahaha. klakar pulak ingat bnda tu. Mcm aku ni cengeng sangat. Teruk btul aku nangis masatu. Tapi...dh lama-lma aku ok...Masa nk msuk dewan peperiksaan..semua tgur aku.. diorang ckp. " Cha...bngkak gila mata kau. Tk cukup tidur ni" Aku cuma boleh senyum je. Senyum hambar...
Terima kasih ibu... Ibulah yg slalu ada bila eycha nangis..tenangkan eycha. Cha ingat ibu marah eycha...rupanya tk. Laka-laka betullah ibu ni. Suka buat gimik. Petang esoknya, ibu dgn ayah dtg asrama...tanya pmr mcmne ok tak? Susah ke.. lepastu last skali diorang ckp, " Dah, jgn nangis-ngis, suka sangat buat ibu ayah risau" Lepastu aku gelak je..

Betullah ckp tyra, aku ni cpat nangis.. tapi skejap je aku nangis lpastu ok...Klau aku nangis sng je.. Bagi aku tidur..bngun tdur tu aku oklah. Hahaaha :-D

And utk pengetahuan korg, aku ni cpat terasa. Aku pun tktau knape. Gedik sangat kot aku ni...Hahaha. Tapi, klau aku terasa aku diam je, smpai satu tahap aku akan mnangis tu baru teruk. Najwa slalu ckp jgn slalu pendam perasaan yg aku simpan...tapi ni mmg style aku. Aku tk boleh share masalah dgn org. Bila aku mrah, aku cuma menyumpah seranah dlm hati..tu je cara aku. Bila aku merajuk, aku asingkan diri...duduk sorang-sorg termenung...Tu je cara aku. Natural ok. Aku tknklah mintak simpati kat org. Nnti diorang ckp aku ni sajalah mintk simpati...gedik lah apalah. Aku tk suka! Tapi sorg je yg  betul-btul faham bila aku mrajuk ke , marah ke. Orangnya Kiah...Aishah Naqiah atau Ain_Tomey. Hahaha. Dia klau nmpak aku termenung ke sedih ke, mesti dia tanya aku..."Kau knape cha?" Dia sorg je yg tau. Bila aku jwb tkde pape msti dia kata "Eleh cha, mcmlah aku tk kenal prangai kau yg gedik ni". Hahahha. Mcm nk tumbuk je perut kiah rasanya. Lagi satu prangai aku bila marah aku tahap kemuncak aku akan jadi vandalisme. Lol. aku tk reti eja... Contohlah mcm masatu aku kat taman, aku akan rosakkan pokok. Ambik ranting, pukul-pukul pokok bunga smpai aku puas...Kiah slalu marah klau aku buat mcmtu..Hahaha. Kdg-kdang klakar bila aku ingat blik..mcm org tk betul...Hmmm...

Anyway, thanks kpada sesiapa yg slalu sabar dgn perangai gedik aku ni, yg slalu pujuk aku klau aku nangis, Zura, Anis, Alya, Diela, Najwa, Alyn, Miera Lala, Aina, Yaa, Iman, Pyka, Ain cerra, Tyra md, K.Farah, Chik, Syaza, Nana dll. Sorry klau nama korg takde...jgn terasa dgn aku...Terima kasih sangat-sgt. Teruskanlah jadi sahabat aku dikala suka& duka. Dan kepada ibu ayah, eycha sayang ibu ayah. Wlaupun cha slalu merajuk, kurung diri dlm bilik, suka buat ibu ayah leter panjang-pjg..ibu ayah ttap sabar dgn Aisyah. Terima kasih :-) Doakan kebahagiaan eycha dunia&akhirat. Lastly, Happy anniversary kali yg ke 20 thun dn ke atas....Sesungguhnya hanya Allah dpt mmbalas jasamu...


Kpada Alyn, Zura, Fyka, Amie dll yg mduduki exam utk kemasukan Mrsm. Good luck& All the best...Go chaiyok!!





They're my stronger. Thanks O Allah for giving me these
people. You The Almighty Xx
















Unmatured woman-to-be,
Tgku Aisyxh